SIETTÉBEN [e-e] határozószó siettemben [e-ë-e], siettedben [e-ë-e], siettünkben [e-e], siettetekben [e-e-ë-e v. e-ë-ë-e], siettükben; (
népies) siettébe
- 1. Sietése közben v. miatt. Siettében elfelejtett pénzt venni magához. □ János
a marhavásár felé siettében meglát három fiatal diákot (Vas Gereben) Megbocsásson nagyságod, hogy siettemben elfeledtem üdvözleni. (Jókai Mór)
- 2. (ritka) Hirtelen, hamarjában, sebtiben. □ Azonnal Feketét küldjük siettébe: | Vezesse hadunkat fel, a vár elébe. (Arany János)