GINGALLÓZ tárgyatlan ige -tam, -ott, -zon gingallózik (
gyermeknyelv)
- 1. (hangutánzó) <Harang> gyors, élénk ütemben szól. □ A falu harangja esti imádságra gingallózott. (Gárdonyi Géza) || a. (hangutánzó) Harangoz(ik). Már gingallóztak.
- 2. (hangfestő) Himbálózó, hintázó mozgást végez, hintázik. Gingallóz a lepke; gingallózzunk, apuka!
- gingallózás; gingallózó.