CSILLAGSUGÁR főnév (
költői)
Csillagból kiáradó, sugárzó fény. □ Ah nekem tövis jut A szelíd virágból, Csalfa, tűztelen [= erőtlen] fény A csillagsugárból. (Vörösmarty Mihály) Virítsz virág, dalolsz, madár, És te ragyogsz, csillagsugár. (Petőfi Sándor)
- csillagsugaras; csillagsugáros.